MARZEC

1. Z cierpienia szlachetnych ludzi prędzej czy później wykwita szczęście drugich. Tak męka Chrystusa stała się źródłem zbawienia dla ludzkości (autor nieznany).

2. Bóg postępuje z grzesznikiem tak, jak ojciec ze złym dzieckiem: chłosta je, aby się poprawiło. Chirurg tnie i pali chorego, aby go ocalić od śmierci; Bóg przez cierpienia doczesne chce człowieka ocalić od wiecznych. Zły to znak, gdy Pan Bóg człowieka nie nawiedza krzyżami – snadź nie dba o niego. Słusznie więc św. Augustyn powiedział: „Największy to krzyż, gdy żadnego krzyża nie ma” (autor nieznany).

3. Kto nie przeszedł przez czyściec życiowych katuszy, tego bliźnich cierpienia i nędza nie wzruszy (autor nieznany).

4. W jednej godzinie smutku lepiej poznany świat i Boga, niż przez rok szczęścia (ks. Karol Antoniewicz).

5. Gdy przyjdzie cierpienie, poniewierka, krzyż, zastanów się: „I czymże jest to wszystko w porównaniu z tym, na co zasługuję?” (ks. J. Escriva de Balaguer).

6. W smutku odkrywa się znaczenie przyjaźni i miłości. To w smutku człowiek spostrzega, czy jego wiara jest jedynie powierzchownym ozdobnikiem, czy zasadniczą podstawą, od której zależy życie całe. Właśnie w smutku człowiek odkrywa Boga (William Barclay).

7. Krzyż jest odpowiedzią świata na miłość chrześcijańską (Ernst Bloch).

8. Przyjmując z uśmiechem drobne, codzienne doświadczenia opatrujesz Moje Rany. (…) Bądź rada, gdy możesz Mi ofiarować jakieś drobne cierpienie, Mnie,
Cierpiącemu. (…) Cierp w swoim ciele w łączności ze Mną, tak jakbym dziś rano był wyszydzany i biczowany. (…) Zsyłam ci te drobne łaski, abyś zbliżyła się do Mnie. To tak, jakbym pociągał za sznurek od dzwonka u drzwi do twego domu (Jezus do Gabrieli Bossis).

9. Prawdziwie byłem „Człowiekiem” między ludźmi… nawet jeszcze przed Męką wiedziałem, co to jest cierpienie. Kochałem je z miłości do was. Kochajcie je ze względu na Mnie. Przeobrażę je w nawrócenie dla drugich, w chwałę dla was, ponieważ wszystko odnajduje się tam, w Górze, w Moim Sercu. Nabierzcie więc odwagi, aby cierpieć, Moje dzieci. Są dusze, które już nie mogą się obejść bez cierpienia, tak wyraźnie doświadczyły, że ono je zbliża do Mnie (Jezus do Gabrieli Bossis).

10. Niewinny, który znajduje się sam na ławie oskarżonych, w celi lub pod ścianą śmierci, jest błogosławiony właśnie dlatego, że nie jest sam. Ktoś wcześniej znosił już takie prześladowanie i upadek a teraz łączy się z nim w cierpieniu. Często, aby dodać odwagi cierpiącym, przypomina im się, że przeżywają to, co kiedyś Chrystus (Gilbert Cesbron).

11. Najgorętsze słowa nie przekonują upartego w grzechu; dopiero cierpienie uczy go rozumieć głos Boga (Choiński – Jeske Teodor).

12. Cierpienie jest kluczem do wrót twórczości. Wskażcie mi tego złodzieja, który je otworzył wytrychem radości (Stanisław Czosnowski).

13. Samooczyszczenie przez cierpienie mniej jest straszne niż los, który gotuje zbrodniarzom uniewinnienie przed sądem (Fiodor Dostojewski).

14. Jakież ubogie jest życie, które nie było bogate w cierpienie (Marie von Ebner-Eschenbach).

15. Nieszczęśliwi z cierpień drugich odnoszą pociechę (Ezop).

16. Kto nie spojrzał cierpieniu w oczy, nie zobaczy nigdy radości (Khalil Gibran).

17. Wśród największego cierpienia ma się tę rozkosz, że się jest zdolnym do niego (Friedrich Christian Hebbel).

18. Nie możemy wypracować łatwych odpowiedzi na pytanie, dlaczego istnieje cierpienie. Zamiast odpowiedzi Bóg dał nam sposób na znalezienie tej odpowiedzi. To Krzyż nam ją odsłoni, ale musi to być odkrycie osobiste. Nie możesz zacząć rozpoznawać jakiegoś wzorca i celu, jeżeli nie doświadczyłeś Krzyża i nie zawierzyłeś ślepo Jezusowi, by prowadził cię niewidomego od rozpaczy do nadziei (kard. George Basil Hume).

19. Mądrość życiowa nie chroni od cierpienia, ale je uszlachetnia (Henryk Ferdynand Kaden).

20. Mniejszym nieszczęściem jest znosić ucisk jarzma w ojczyźnie niż ginąć pośród udręk wygnania (bł. Wincenty Kadłubek).

21. Wezwanie do większej miłości – to przecież wezwanie do większego cierpienia (Anna Kamieńska).

22. Wszystko, co wielkie na ziemi i w niebie, rodzi się w trudzie, mozole, cierpieniu. Wielkie wynalazki, postęp kultury, cywilizacji, doskonałość moralna i zbawienie wieczne rodzi się także w trudzie, cierpieniu i bólu (ks. Stanisław Kisiel).

23. Człowiek, który nigdy nie cierpiał, najczęściej jest niewrażliwy na cierpienia innych ludzi. Cierpienia własne uczą nas współczucia dla innych, chronią przed egoizmem, rozwijają altruizm. W ten sposób Bóg może wychowywać człowieka. (…) Nie możemy unikać własnego cierpienia kosztem cierpień innych ludzi. Nie pozwalają nam na to chrześcijańskie zasady moralne (ks. Stanisław Kisiel).

24. Cierpienie jest dowodem miłości złożonym Bogu, jest miarą miłości Boga – tyle Go miłuję, ile potrafię dla Niego znieść. Zrozumieją to ci, którzy się prawdziwie kochają. Bóg może od nas takiego dowodu zażądać, jak zażądał od Abrahama, nakazując mu złożyć w ofierze jedynego syna. Cierpienie pomnaża zasługi na życie wieczne, prowadzi do świętości. Jest ewangeliczną drogą, która prowadzi do zbawienia (ks. Stanisław Kisiel).

25. Własne cierpienie, przetopić na wiedzę dla siebie i radość dla innych, zagubić się dla swoich ambicji (Janusz Korczak).

26. Kiedy się już przecierpi wszystko swoje, trzeba jeszcze przecierpieć cierpienia swoich dzieci. To znaczy właśnie – być matką. (…) Być ugodzonym w swoich dzieciach – to największe cierpienie (Anna Kamieńska).

27. Niezatracalnyś, gdy żyjesz cierpieniem (Zygmunt Krasiński).

28. Poczucie zdrowia zdobywamy tylko przez chorobę (Georg Christoph Lichtenberg).

29. Bóg cierpliwie daje nam tysiące sposobności, abyśmy pozbywali się złudzeń co do siebie samych, byśmy stawali w prawdzie i doznawali wyzwolenia. A my często uważamy te okazje za karę i zamiast dziękować, buntujemy się; mówimy, że przytrafiło nam się najgorsze, co nam się mogło przytrafić (Andrzej Madej OMI).

30. Krzyż – klucz, bez którego nic się nie rozumie.

31. Przeniesiemy na drugi świat tylko nasz krzyż; codzienne wyrywanie się z egoizmu – z naszej obojętności, lenistwa, strachu. Na drugi świat przenieść nas może tylko nasz krzyż (ks. Mieczysław Maliński).

Komentarze