Droga Krzyżowa ze Sł. B. Józefem Lazzatim


1. Pan Jezus na śmierć skazany
 „Moim pokarmem jest pełnić wolę Tego, który mnie powołał”  (J 4,34).

J. Lazzati: „Jeśli chcemy być, nie tylko z nazwy “Rycerzami Chrystusa”, to musimy, na wzór męczenników, którzy oddali całych siebie na służbę Królowi, umocnić się w tych cnotach ze sobą powiązanych: w wierze i w cierpliwości, aby móc osiągnąć palmę zwycięstwa” (I, 61).

2. Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój
i niech Mnie naśladuje” (Mt 16,24).

J. Lazzati: „Wśród tych, którzy chcieliby być naśladowcami Chrystusa, wielu jest nimi tylko z nazwy, ale nie faktycznie, gdyż jak to trafnie określa przysłowie: “nie strój czyni zakonnika”. A zatem, to nie forma zewnętrzna decyduje o naszej przynależności do Chrystusa, ale starania prowadzące do obumarcia nas samych we wszystkim” (I, 70-71).

3. Jezus upada po raz pierwszy pod krzyżem
„Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Łk 22,40).

J. Lazzati: „Zgodnie z nauczaniem św. Pawła, każdy grzech jest powtórzeniem krzyżowania Człowieka-Boga... Czy można ulec pociągającej sile grzechu, mając w sercu i w umyśle, czy przed oczyma, krzyż? Czy można zabić Tego, który dał ci najwyższy dowód swej miłości, umierając za ciebie? Nie bez przyczyny święci studiowali krucyfiks bardziej niż księgi, ponieważ z rozważań męki i śmierci Zbawiciela, budowali w sobie poczucie skruchy, które z kolei pozwalało im unikać, nawet najmniejszego, grzechu - przyczyny męki ich Boga. Tak mamy i my postępować” (I, 86-87).

4. Jezus spotyka Swoją Matkę
„Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie,
ten Mi jest bratem, siostrą i matką” (Mt 12, 50).

J. Lazzati: „Naśladujmy Jana! Wyznajmy Maryi nasze słabości, nasze trudności w pójściu za Jezusem drogą krzyża, a następnie pozwólmy, aby wzięła nas za rękę (oto prawdziwa pobożność maryjna) i bądźmy spokojni, że doprowadzi nas do stóp krzyża i pomoże nam naśladować Ukrzyżowanego, jak przystało jego żołnierzom i sługom krzyża” (I, 90).

5. Szymon Cyrenejczyk pomaga dźwigać krzyż Jezusowi
„Jeden drugiego brzemiona noście
i tak wypełnicie prawo Chrystusowe” (Ga 6, 2).

J. Lazzati: „Bracia najmilsi, nie łudźmy się, że miłość do krzyża i jego naśladowanie jest rzeczą łatwą dla naszej natury. Nie ma nic bardziej jej przeciwnego i taka przemiana wymaga wysiłku naszej woli, ale przede wszystkim jest owocem łaski” (I, 89).

„Nie należy się więc dziwić, że każdego dnia, a zwłaszcza kiedy ciężar krzyża nas przygniata, natura się buntuje, wierzga, gdyż nie może być inaczej. Ale właśnie w tym odkrywamy naszą wartość – w przeciwstawianiu się, w powstrzymywaniu ataku, w odpowiedniej reakcji” (I, 179).

6. Weronika ociera twarz Jezusowi
„Nie miał On wdzięku ani blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic” (Iz 53, 2-3).

J. Lazzati: „Dobrze jest sobie uświadomić, że cierpliwość powinna być cnotą nie tylko w pewnych sytuacjach życiowych, szczególnej próby, ale w każdym dniu, o każdej godzinie i przez wszystkie minuty” (I, 63).

7. Jezus upada po raz drugi
„I ja cię nie potępiam. Idź, lecz odtąd już nie grzesz” (J 8,11).

J. Lazzati: „(...) Naprawdę, trzeba uzbroić się w cierpliwość, czyli zdolność do znoszenia tego wszystkiego, co jest przeciwne naszym pragnieniom lub upodobaniom, tak w dużych, jak i w małych sprawach; w pewnym sensie w dużych sprawach jest łatwiej niż w małych, gdzie przecież liczy się bardziej wytrwała wierność. Jakże prawdziwym jest stwierdzenie, że codzienne życie jest walką z ciasnym duchem przyzwyczajenia, ze zniechęceniem, ze światem” (I, 64).

8. Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty
„A szło na Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: „Córki jerozolimskie nie płaczcie nade Mną, płaczcie raczej nad sobą i waszymi dziećmi!” (Łk 23, 27-29. 31)

J. Lazzati: „Trzeba umieć przezwyciężyć pokusę wygody, lekceważenie przez ludzi nas otaczających, którzy chcieliby nas widzieć podobnymi sobie. Ale, żeby tak się stało, musimy żyć wiarą i zawsze i wszystko odnosić do Chrystusa... Wzrok stale skierowany na Jezusa - oto cały sekret!” (I, 65-66).

9. Jezus po raz trzeci upada
"Zmęczyłem się krzykiem (…) osłabły moje oczy, gdy czekam na Boga mojego” (Ps 69, 4).

J. Lazzati: „(...) Kontemplacja męki powinna być chlebem powszednim naszego życia duchowego, podporą w naszej wspinaczce ku świętości. Stowarzyszenie służy nam pomocą w osiągnięciu tego celu. W momencie składania ślubów otrzymujemy krucyfiks, aby stał się wzorem dla naszego życia” (I, 88).

10. Jezus z szat obnażony
„Tak miały się wypełnić słowa Pisma: „Podzielili między siebie moje szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze” ( J 19, 24).

J. Lazzati: „(...) Jesteśmy wezwani do dziewictwa, które zawsze, choć szczególnie w naszym typie powołania, może być i jest prawdziwym męczeństwem. Życie po chrześcijańsku wymaga wytrwałości, tym bardziej życie naszym powołaniem” (I, 63).

11. Jezus do krzyża przybity
„A gdy przybyli na miejsce (…) tam Go ukrzyżowali” (Łk 23, 33).

J. Lazzati: „Kiedy mówię krzyż, mam na myśli umiłowanie upokorzeń do tego stopnia, że święci nie zawahali się nazwać tego Boskim szaleństwem... Jeśli mamy wzrastać w cnotach, w gorliwości apostolskiej, jakież innej szkoły mamy poszukiwać, jeśli nie szkoły krzyża?” (I, 87).

12. Jezus na krzyżu umiera
„Jezus zawołał: Ojcze, w ręce Twoje powierzam ducha mojego (Łk 23,44-46).
I skłoniwszy głowę, oddał ducha” (J 19, 28-30).

J. Lazzati: „Dla męczennika najwyższą próbą jego wiary i miłości jest ogień, w którym próbuje się złoto; tym właśnie dla nas jest nowicjat i w tym czasie musimy pozbyć się plew naszego pełnego pychy i zmysłowego “ja”, aby całkowicie należeć do Chrystusa. Istota przesłania ewangelicznego, wyrażona w sakramencie chrztu, sprowadza się do uświadomienia sobie, że musimy umrzeć dla siebie, jeśli chcemy być uczniami Chrystusa... Umrzeć dla siebie oznacza uznanie prymatu Chrystusa we wszystkim i na zawsze” (I, 70).

13. Jezus z krzyża zdjęty
„Potem Józef z Arymatei (…) poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa.
A Piłat zezwolił” (J 19, 31–38).

J. Lazzati: „Krzyż zwyciężył pożądliwość, ubóstwo zwyciężyło pożądliwość oczu, wyrzeczenie zwyciężyło pożądliwość ciała, pokora zwyciężyła pychę. Nie bez przyczyny św. Paweł postanowił, po wypróbowaniu nieskuteczności innych metod, głosić Chrystusa i to Chrystusa ukrzyżowanego” (I, 88).

14. Pan Jezus w grobie złożony
„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, kto we Mnie wierzy, choćby i umarł żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11, 25-26).

J. Lazzati: „Ludzkość nie odnajdzie sensu życia i pokoju, jeśli nie wróci do stóp krzyża, jeśli w znaku krzyża nie odczyta czegoś więcej niż tajemnice w nim ukryte, jeśli nie zauważy, że krzyż jest rzeczywistością odciśniętą w ich życiu” (I, 88)